Ik weet nog goed dat ik hier kwam, nee dat was geen gemak.
Ik dacht dat ik zo goed was… toch wist ik toen nog geen zak.
Maar dat wordt nu wel beter, want we gaan vlug aan het werk.
En iedereen die helpt elkaar want samen zijn we sterk!
Refrein:
STIERTJE roepen ze me na, STIERTJE waar ik ga of sta.
‘K ben toch echt niet dom, maar toch waarom … roept iedereen dan STIERTJE!
STIERTJE waar ik ga of sta, STIERTJE! roepen ze me na.
Tja ’t klinkt wel raar, maar toch is ’t waar, ik moet nog veel leren hier!
We dachten van het leven weten wij nu toch wel wat.
Maar ’s morgens als we opstaan zijn de lakens steeds weer nat.
Nu weten wij dat wij hier zelf niets aan kunnen doen.
Dus als wij ’s nachts in bed zijn geven wij hem van katoen!
Refrein
Onze Corps familie is voor ons een grote steun.
De ouders heten PA of MA en wij DUCHTER of ZEUN.
We hadden ook wel eens gehoord van het Cadettencorps.
Toen zei het ons nog niet zo veel, maar nu zijn wij er voor!
Refrein